Cel pracy:
Celem prezentowanych badań było poznanie zależności między poziomem poczucia koherencji (SOC) a poprawą objawową, rozumianą jako wskaźnik zdrowienia u pacjentów z zaburzeniami z kręgu schizofrenii.

Metoda:
Grupę badaną stanowiło 134 pacjentów z diagnozą schizofrenii paranoidalnej (118 osób) lub zaburzeń schizoafektywnych (16 osób) leczonych w psychiatrycznych oddziałach całodobowych. Średni wiek osób badanych wynosił 36,22 lata (SD=8,51). Do oceny poczucia koherencji zastosowano Kwestionariusz Orientacji Życiowej A. Antonovsky. Poziom nasilenia objawów psychopatologicznych zbadano dwukrotnie na początku i na końcu hospitalizacji za pomocą Skali Objawów Pozytywnych i Negatywnych (PANSS). Wskaźnikiem zdrowienia hospitalizowanego pacjenta była różnica w nasileniu objawów psychopatologicznych podczas rozpoczynania oraz kończenia leczenia szpitalnego.

Wyniki:
Z przeprowadzonych analiz wynika, że wyższemu poczuciu zrozumiałości (SOCCOM) sprzyja mniejsze nasilenie objawów negatywnych oraz ogólnej symptomatologii psychiatrycznej w PANSS podczas rozpoczynania hospitalizacji badanych pacjentów. Również osoby charakteryzujące się istotnie wyższym poczuciem koherencji ogólnej (SOC) prezentują wyraźnie mniejsze nasilenie objawów negatywnych podczas przyjęcia do szpitala. Wyniki badań pokazały, że wyższy poziom ogólnej koherencji (SOC) oraz wyższe poczucie zrozumienia (SOCCOM) współwystępują z mniejszą różnicą w zakresie nasilenia objawów psychopatologicznych.

Wnioski:
Niniejszy artykuł stara się odpowiedzieć na ważne pytanie dotyczące roli poczucia koherencji w procesie zdrowienia pacjentów z zaburzeniami z kręgu schizofrenii. Sugeruje się, że współwystępowanie wyższego poczucia koherencji z większymi objawami negatywnymi oraz ogólnymi objawami psychopatologicznymi może stanowić u pacjentów kończących hospitalizację psychiatryczną przejaw osiąganego przez nich wglądu w chorobę, co można uznać za przejaw zdrowienia.