Jednoczasowe rozpoznanie schizofrenii oraz zaburzeń osobowości u tego samego pacjenta, budzi kontrowersje. Kryteria diagnostyczne schizofrenii oraz kryteria diagnostyczne zaburzeń osobowości dotyczą tych samych obszarów funkcjonowania psychicznego, za wyjątkiem obecności typowych objawów psychotycznych w schizofrenii (omamów, urojeń, zachowań katatonicznych). Natomiast kontrowersyjne wydaje się rozpoznanie jednocześnie schizofrenii i zaburzeń osobowości, bowiem obie te kategorie diagnostyczne dotyczą osobowości. Skoro schizofrenia to psychoza o przeważająco przewlekłym przebiegu, z zaostrzeniami i okresami o przebiegu stałym, to jednoczesne rozpoznanie u tego samego chorego zaburzeń osobowości które to zaburzenia też mają charakter „stały”, a których znaczna część dotyczy tych samych obszarów funkcjonowania psychicznego, jest co najmniej kontrowersyjne. Oddziaływanie terapeutyczne u chorych na schizofrenię opiera się głównie na farmakoterapii, ale oddziaływania psychoterapeutyczne i praca z rodziną chorego, mają również znaczenie. Farmakoterapia zaburzeń osobowości praktycznie nie jest efektywna, a głównym kierunkiem postępowania jest psychoterapia. Nie stanowi to jednak uzasadnienia dla stosowania tych rozpoznań jednoczasowo u tego samego chorego.