Wprowadzenie: Powstawanie zaburzeń osobowości, a także zaburzeń seksualnych określa wspólne spektrum czasowe, jak również deficyty i zmiany w obszarach takich jak obszar biologiczny, środowiskowy i psychiczny. Dyssocjalne (antyspołeczne) zaburzenie osobowości, charakteryzuje się uogólnionym wzorem lekceważenia i naruszania praw innych osób. Wskaźniki omawianego zaburzenia można odnaleźć w specyficznych wzorcach nieprzystosowania społecznego, występujących w okresie dzieciństwa i dojrzewania. Jednocześnie charakterystyczne wskaźniki funkcjonowania seksualnego w młodym wieku często wskazują na późniejsze dysfunkcje w zakresie seksualności. Cel i metoda: Niniejsza praca ma na celu objaśnienie sposobu funkcjonowania seksualnego osób z dyssocjalnym zaburzeniem osobowości (w tym związku z dysfunkcjami seksualnymi), a także stwierdzenie, jaka problematyka w omawianym zakresie wymaga dalszych badań empirycznych w oparciu o przegląd dostępnej literatury przedmiotu (dobranej przy użyciu bazy artykułów naukowych EBSCO spełniających kryteria dotyczące liczności grup badanych, dokładności opisu procedury badawczej, wnioskowania i dyskusji. Wybrano 5 artykułów spełniających powyższe kryteria. Wnioski: Na podstawie przeglądu literatury ustalono, że niemożliwe okazuje się przedstawienie jednego, spójnego obrazu funkcjonowania seksualnego osób dyssocjalnych, a także ustalić relacji kierunkowej dla dysfunkcji seksualnych. Można jednak wskazać grupę najbardziej charakterystycznych dysfunkcyjnych zachowań seksualnych. Należy zaznaczyć, że w dostępnych publikacjach analizowane są wybrane aspekty zachowań seksualnych w niewielkich, homogenicznych grupach.Brakuje badań wieloaspektowych, które umożliwiłyby wyłonienie spójnego wzorca seksualnego, a także prac przeglądowych.