Cel pracy:
Nadciśnienie tętnicze może być powikłane uszkodzeniami narządowymi (oznaczanymi w języku angielskim skrótem TOD – target organ damage). Do chwili obecnej udało się zidentyfikować wiele różnych czynników powiązanych z rozwojem TOD. Jednak, zgodnie z naszą wiedzą, nie próbowano wyodrębnić zmiennych psychologicznych, które różnicują pacjentów z nadciśnieniem oraz uszkodzeniami narządowymi od osób z nadciśnieniem, ale bez TOD. Niniejsze badanie porównuje poziom poczucia koherencji u osób chorujących na nadciśnienie tętnicze powikłane sztywnością dużych naczyń tętniczych lub przerostem lewej komory serca oraz u pacjentów chorujących na nadciśnienie tętnicze niepowikłane uszkodzeniami narządowymi.

Metoda:
Grupa badana składała się z 93 osób. Każdej z osób badanych zaproponowano udział w następujących procedurach: w ocenie klinicznej, w badaniu echokardiograficznym (aby ocenić uszkodzenia wywołane nadciśnieniem tętniczym w obrębie mięśnia sercowego), w pomiarze prędkości fali tętna (aby ocenić uszkodzenia w obrębie naczyń tętniczych) oraz w badaniu psychologicznym (mierzącym poziom poczucia zrozumiałości, zaradności, sensowności oraz koherencji).

Wyniki:
Pacjenci z uszkodzeniami w obrębie naczyń tętniczych (z wysoką prękością fali tętna) mieli wyższy poziom poczucia zrozumiałości oraz poczucia koherencji niż inne osoby z nadciśnieniem tętniczym. Z kolei uczestnicy badania, u których stwierdzono przerost lewej komory serca nie różnili się pod względem poziomu poczucia koherencji (i wszystkich jego składowych) od pacjentów z prawidłowymi wymiarami lewej komory serca.

Wnioski:
Wyniki niniejszego badania sugerują, że poczucie koherencji może nie być wystarczająco silnie związane z dobrym zdrowiem somatycznym. Stanowią także przyczynek do dyskusji nad wartością stosowania SOC-29 jako izolowanego narzędzia. Z pewnością warto byłoby uwzględnić pomiar poziomu poczucia koherencji w kolejnych badaniach poświęconych mechanizmom rozwoju uszkodzeń narządowych w przebiegu nadciśnienia tętniczego.