Dysfunkcje seksualne mogą mieć znaczący wpływ na jakość życia, ale często nie są one zgłaszane i diagnozowane. Przegląd najnowszej literatury wskazuje na korelację pomiędzy dysfunkcjami i obniżeniem jakości życia osób cierpiących z powodu współwystępujących zaburzeń psychicznych, a także zgłębia kilka aspektów wpływających na opiekę medyczną, od obserwacji pacjenta do leczenia farmakologicznego i nie farmakologicznego. Dysfunkcje seksualne (DS) mają znaczący wpływ na jakość życia i okazują się być powszechne, ale nierozpoznawane i nieleczone z powodu bariery komunikacyjnej pomiędzy pacjentem a lekarzem. Farmakologiczne i chorobowe przyczyny problemów seksualnych są często trudne do rozróżnienia. Choroby psychiczne mogą zwiększyć ryzyko DS, a także DS mogą dodatkowo zaostrzyć problemy psychiczne, co sugeruje związek dwukierunkowy. Ich skuteczne leczenie często wymaga połączenia elementów psychoterapii i terapii behawioralnych, w razie potrzeby wraz z interwencją farmakoterapeutyczną. Utrzymywanie się problemów seksualnych ma istotny negatywny wpływ na zadowolenie pacjenta, stosowanie się do zaleceń lekarza, jakość życia i relacje partnerskie. Rutynowa ocena funkcji seksualnych powinna być włączona do stałej opieki medycznej aby umożliwić identyfikację i rozwiązywanie problemów na wczesnym etapie. Ignorowane dysfunkcje seksualne mogą być przyczyną utrzymywania się zaburzeń psychicznych, niedostosowywania się do wymogów leczenia i negatywnie wpłynąć na efekt leczenia.