Cel pracy:
Próba oceny wpływu podwójnej diagnozy na występowanie zaburzeń seksualnych oraz ocena problemów z funkcjonowaniem seksualnym mężczyzn leczonych w oddziale psychiatrycznym.

Metoda:
W badaniu udział wzięło 140 mężczyzn hospitalizowanych psychiatrycznie (średnia wieku 40,4 ±12,7 lat) z rozpoznaniem schizofrenii, zaburzeń afektywnych, lękowych, uzależnień oraz podwójnej diagnozy (schizofrenii i uzależnienia). W badaniach użyto Kwestionariusza Seksuologicznego Kokoszki oraz Międzynarodowego Indeksu Funkcji Seksualnych IIEF-5.

Wyniki:
Występowanie zaburzeń seksualnych w badanej grupie notowano u 83.6% pacjentów. Najczęściej obserwowano obniżenie potrzeb seksualnych (53.6%) i opóźnienie orgazmu (40%). Zaburzenia erekcji w zależności od zastosowanego narzędzia badawczego pojawiły się u 38.6% badanych (wg Kwestionariusza Kokoszki) i 61.4% badanych (IIEF-5). Ciężkie zaburzenia erekcji występowały częściej w grupie chorych nie posiadających partnera (12.4% vs 0; p=0.000) w porównaniu do osób w związkach oraz w grupie z zaburzeniami lękowymi (p=0.028) w porównaniu do grup z innymi zaburzeniami psychicznymi. W grupie osób z podwójną diagnozą (PD) zaburzenia seksualne obserwowano częściej w porównaniu do chorych na schizofrenię (p=0.034). Leczenie powyżej 5 lat wiązało się częściej z występowaniem zaburzeń seksualnych (p=0,007). W grupie PD brak orgazmu i nadmierne potrzeby seksualne występowały częściej w porównaniu do osób z jednym rozpoznaniem (p=0.0145; p=0.035).

Wnioski:
Zaburzenia seksualne występują częściej w grupie chorych z PD w porównaniu do pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii. Brak posiadania partnera oraz czas leczenia psychiatrycznego powyżej 5 lat wiąże się z częstszym występowaniem zaburzeń seksualnych.