Cel pracy:
Badanie koncentrowało się na związku pomiędzy objawami PTSD, poczuciem winy związanym z traumą, perspektywą czasową, oraz skłonnością do poczucia winy/wstydu u osadzonych sprawców wypadków samochodowych. Przeanalizowano także związki pomiędzy długością kary, objawami PTSD i poczuciem winy związanym z traumą.

Metoda:
Próba badawcza składała się z 37 osadzonych sprawców wypadków drogowych. Poproszono ich o wypełnienie zestawu kwestionariuszy: Inwentarza Perspektywy Czasowej Zimbardo, Inwentarza Poczucia Winy i Wstydu, i Inwentarza Winy Związanej z Traumą.

Wyniki:
Wyniki wykazały, że 50% sprawców spełniało kryteria DSM-5 dotyczące PTSD. Skłonność do poczucia winy i wstydu pozytywnie korelowała z poczuciem winy związanym z traumą. Podatność na poczucie wstydu jako konsekwencja negatywnej samooceny wiązała się także z większym poczuciem wstydu związanym z traumą. Nie wykazano korelacji pomiędzy skłonnością do poczucia winy/wstydu lub poczuciem winy związanym z traumą a objawami PTSD. Perspektywa czasowa wiązała się z objawami PTSD - im silniejsza u badanych była tendencja do koncentrowania się na teraźniejszości/przeszłości, tym większe objawy PTSD. Koncentracja na teraźniejszości pozytywnie korelowała z poczuciem winy związanym z traumą.

Wnioski:
W badanej populacji co drugi sprawca wypadku dotknięty był PTSD, które wiązało się z przeszłą i teraźniejszą perspektywą czasową. Negatywna ocena siebie i swojego zachowania intensyfikowała poczucie winy związane z traumą i zmniejszała poszukiwanie usprawiedliwienia dla własnych czynów w okolicznościach zewnętrznych. Czas spędzony w więzieniu nie miał wpływu na postawę moralną i nie wpływał na moralną ocenę własnego zachowania, które spowodowało krzywdę innych osób. Wiązał się jednak z przeżywaniem stresu i skupieniem na własnym cierpieniu.