Identyfikacja z Chrystusem wśród pacjentów psychiatrycznych stanowi przykład złożonego i wieloaspektowego fenomenu. Jako urojenie zawiera w sobie błędną identyfikację (zmianę tożsamości) w warstwie treściowej oraz, najczęściej, wielkościowość lub/i paranoidalność w warstwie formalnej. Co więcej, wpisuje się ono w kategorię urojeń religijnych, które stanowią bodaj najbardziej kontrowersyjny rodzaj urojeń i jako takie wymagają szczególnej wrażliwości, jak również wiedzy wychodzącej poza psychologiczną czy psychiatryczną.Cel artykułu stanowi ukazanie fenomenu identifykacji z Chrystusem wśród pacjentów psychiatrycznych, biorąc pod uwagę różne sposoby jego wyjaśniania i rozumienia. Analizie poddano odnoszące się do tematu teksty znalezione w bazie EBSCO, zawierające zarówno rozważania teoretyczne, jak i studia przypadków. Wyszukując artykuły posłużono się następującymi słowami kluczowymi: tożsamość, identyfikacja, urojenie, Jesus/Chrystus/Mesjasz, psychoza, schizofrenia. W analizie uwzględnione wszystkie, nieliczne zresztą teksty, poza jednym, związanym z podejściem poznawczym i nie wnoszącym wiele do problematyki. Biorąc pod uwagę wielość sposobów wyjaśniania i rozumienia doświadczenia identyfikacji z postacią Mesjasza, błędem jest zarówno obiektywistyczna, jak i jednostronna, oparta na jednej teorii, postawa wobec niego. Doświadczenie takie powinno być ujmowane w kontekście historii życia pacjenta oraz możliwych mechanizmów prowadzących do jego wystąpienia, jak również znaczeń ukrytych pod warstwą symptomu. Ważna jest przy tym szczegółowa orientacja w systemie wierzeń religijnych i potrzeb duchowych pacjenta.