Cel: W organizmie człowieka większość procesów przebiega w sposób rytmiczny. Wśród rytmów biologicznych istotną grupę stanowią rytmy o okresie zbliżonym do 24 godzin czyli rytmy okołodobowe, których zaburzenia wywołują szereg negatywnych skutków w funkcjonowaniu człowieka. Celem artykułu jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat fizjologii rytmów okołodobowych, zaburzeń rytmu okołodobowego snu i czuwania (CRSWD), zasad ich oceny oraz stosowania chronobiologicznych oddziaływań terapeutycznych. Metoda: Zalecenia proponowane jako standard leczenia CRSWD powstały w oparciu o analizę zaleceń towarzystw naukowych, związanych z badaniami nad snem i medycyną snu oraz opinie autorów. Do udziału w przygotowaniu zaleceń zostały zaproszone przez Zarządy Polskiego Towarzystwa Badań nad Snem i Sekcji Psychiatrii Biologicznej Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego osoby posiadające znaczący dorobek naukowy dotyczący badań nad rytmem okołodobowym i/lub wieloletnie doświadczenie kliniczne w leczeniu jego zaburzeń. Dodatkowo na ostateczną formę opublikowanych zaleceń istotny wpływ miały uwagi nadesłane przez członków Towarzystwa i Sekcji. Wyniki: Rytm okołodobowy snu i czuwania ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i funkcjonowania człowieka. Podstawową formą oceny CRSWD są rejestry i dzienniki snu, zalecane jest również stosowanie aktygrafii. Dostępne są skuteczne metody leczenia CRSWD, z których najlepiej udokumentowane działanie ma stosowanie melatoniny i fototerapii. Istotne są również oddziaływania behawioralne. Wnioski: Ocena rytmu snu i czuwania w CRSWD przez okres co najmniej 14 dni umożliwia właściwą diagnozę CRSWD, dobór odpowiednich oddziaływań chronobiologicznych oraz zaplanowanie pory ich stosowania. Przeprowadzenie takiej oceny jest stosunkowo łatwe i mało kosztowne a dostarcza cennych informacji, pozwalających zaplanować postępowanie terapeutyczne we właściwej fazie rytmu danego pacjenta.