Cel:
Analiza Ja otyłych kobiet w kontekście analizy transakcyjnej i określenie związku między strategią radzenia sobie z nadmierną masą ciała, strukturą Ja, szacunkiem do siebie i własnego ciała.

Metoda:
Sto siedemdziesiąt jeden dorosłych kobiet z nadwagą i otyłością zostało zbadanych przez lekarza ogólnego lub specjalistę leczenia otyłości. Struktura Ja, szacunek do siebie oraz szacunku do ciała oceniano przy użyciu polskich wersji kwestionariuszy: the Ego State Questionnaire, the Coopersmith Self-Esteem Inventory, and the Body-EsteemScale.

Wyniki:
Badane zostały podzielone na trzy podgrupy: A – nie odchudzająca się aktualnie (35,1%), B – odchudzająca się samodzielnie (33,9%), C – odchudzająca się w poradni leczenia otyłości (31,0%). Wiek, wykształcenie, status zawodowy, stan cywilny, liczba dzieci oraz okres życia, w którym rozwinęła się nadwaga/otyłość były podobne we wszystkich podgrupach. Podgrupy B i C istotnie częściej podejmowały próby odchudzania (p <0,001) i doświadczały efektu jo-jo (p <0,001), niż podgrupa A. Skuteczne próby odchudzania obserwowano istotnie częściej w podgrupie C (p <0,001). Średnie wyniki w skali kłamstwa były znacznie wyższe w podgrupach A i C, niż w podgrupie B (odpowiednio: p <0,05 i p <0,01). Poziom szacunku do siebie, atrakcyjność seksualna, zatroskanie masą ciała, kondycja fizyczna oraz struktura Ja, były podobne we wszystkich podgrupach.

Wnioski:
Struktura Ja oraz szacunek do siebie i własnego ciała nie wpływają na wybór strategii radzenia sobie z nadmierną masą ciała. Szacunek do siebie jest związany z wymiarami Ja: Dziecko Spontaniczne oraz Dorosły, zaś atrakcyjność seksualna z wymiarem Dziecko Spontaniczne.