Cel pracy:
Badanie miało na celu stworzenie polskiej wersji skali do badania depresji u mężczyzn GSDS 26 AM Möller-Leimkühler i współpracowników oraz ocenę jej trafności i rzetelności. Narzędzie mierzy ogólny poziom depresji oraz następujące czynniki: depresyjność, odczuwanie stresu, agresywność, kontrola emocji, spożywanie alkoholu oraz zachowania ryzykowne. Sprawdzono również związki depresji mierzonej GSDS 25 z dostosowaniem się do stereotypowych ról męskich.

Metoda:
W badaniu wzięło udział 1087 osób - 746 mężczyzn oraz 341 kobiet z grupy nieklinicznej. Obok adaptowanej metody zastosowano Skalę Depresji Becka – BDI, Gotland Male Depression Scale GMDS Rutza, Conformity to Masculine Norms Inventory CMNI 22 Mahalika.

Wyniki:
Wyniki eksploracyjnej i konfirmacyjnej analizy czynnikowej potwierdziły przyjętą strukturę sześcioczynnikową. Współczynniki alfa Cronbacha były zadawalające i porównywalne z wersją oryginalną – wynik ogólny wynosił α =0,92, wynik dla pięciu z sześciu podskal α pomiędzy 0,80 a 0,85, a dla podskali spożywanie alkoholu α= 0,63. Wyniki GSDS 26, podobnie jak w oryginale, wykazywały słabe i umiarkowane związki z dostosowywaniem się do stereotypowych ról męskich

Wnioski:
GSDS ma zadawalające właściwości psychometryczne i nadaje się do wykorzystania w badaniach poziomu depresji charakterystycznej dla mężczyzn.