Cel:
Prześledzenie wpływu interakcji miedzy tymi czynnikami na bliskie i odległe wyniki leczenia schizofrenii.

Metoda:
Analizie poddano wyniki 56 osób z diagnozą schizofrenii w 4 punktach czasowych. Jako wskaźniki przebiegu choroby przyjęto: liczbę nawrotów i rehospitalizacji, czas rehospitalizacji i nasilenie objawów oceniane przy pierwszej hospitalizacji oraz w katamnezach po 3, 7 i 12 latach.

Wyniki:
Nie stwierdzono korelacji pomiędzy DUP a wskaźnikiem EE mierzonym w chwili pierwszej hospitalizacji. W okresie dwunastu lat liczba rehospitalizacji u osób z krótkim DUP i niskim EE nie wzrastała, w przeciwieństwie do osób z krótkim DUP i wysokim EE. W grupie z długim DUP liczba rehospitalizacji narastała niezależnie od poziomu EE. Nasilenie syndromu pozytywnego było niższe w grupie osób krótkim DUP i z wysokim EE w porównaniu do osób o długim DUP i wysokim EE. W grupie z niskim EE pojawiły się analogiczne różnice względem DUP.

Wnioski:
1/ Nie stwierdzono korelacji pomiędzy DUP a wskaźnikiem EE mierzonym w chwili pierwszej hospitalizacji. 2/ Liczba rehospitalizacji oraz dynamika objawów pozytywnych okazały się powiązane z wzajemną interakcją czynników DUP i EE. 3/ Długoterminowa obserwacja i wielokrotne pomiary pozwalają na uzyskanie bardziej wiarygodnych wyników.