Nadzieja stanowi istotny wymiar funkcjonowania psychicznego człowieka, źródło siły w egzystencjalnych zmaganiach osób zdrowych i chorych. U pacjentów z diagnozą schizofrenii nadzieja jest ściśle związana z subiektywnym poczuciem zdrowienia, dlatego jej wzmacnianie stanowi obiecujący cel interwencji terapeutycznych. Z drugiej strony, różnorodność definicji nadziei i różnice metodologiczne pomiędzy poświęconymi jej nielicznymi badaniami naukowymi, utrudniają wyciąganie wniosków, które pozwoliłyby na sformułowanie konkretnych wskazań terapeutycznych, dających się zastosować w praktyce klinicznej. Większość projektów badawczych poświęconych nadziei u osób chorych na schizofrenię koncentruje się na opisie mechanizmów wpływających na poczucie dobrostanu u chorych lub na określeniu zależności pomiędzy nasileniem nadziei a innymi zmiennymi. W niniejszej pracy zostały przedstawione koncepcje nadziei wraz z odpowiadającymi im narzędziami psychometrycznymi oraz wyniki badań dotyczących nadziei u osób z diagnozą schizofrenii, m.in. odnoszących się do związków nadziei z nasileniem objawów psychopatologicznych, procesem zdrowienia i dobrostanem pacjentów. Kontynuowanie badań nad tym zagadnieniem, a przede wszystkim usystematyzowanie dotychczas zgromadzonych danych, może zaowocować korzystnymi dla pacjentów zmianami w procesie leczenia.