Cel pracy:
Wydarzenia pierwszych miesięcy 2020 roku doprowadziły do diametralnych zmian w codziennym funkcjonowaniu ludzi na całym świecie. Ogłoszenie pandemii COVID-19, którego czynnikiem sprawczym jest SARS-COV-2, spowodowało szereg restrykcji, zmian, ograniczeń społecznych, które w krótkim czasie znacząco wpłynęły na kondycję psychiczną ludzi.

Metoda:
Celem badania jest ocena poziomu lęku wśród społeczeństwa polskiego pomiędzy 35 a 42dniem po wprowadzeniu stanu zagrożenia epidemiologicznego oraz porównanie uzyskanych wyników z doniesieniami światowymi oraz stanem sprzed pandemii. Materiał i metody: badanie przeprowadzono na 2457 respondentach z Polski. Metodą badawczą był autorski kwestionariusz ankiety, rozpowszechniany drogą internetową w dniach 17-24.04.2020r., oceniający stan socjodemograficzny, a także wystandaryzowane narzędzia psychometryczne: Skala Depresji Becka, Kwestionariusz Lęku Uogólnionego (GAD-7), Manchasterska Krótka Ocena Jakości Życia.

Wyniki:
Wyniki: u 71% ankietowanych uzyskano wynik wskazujący na występowanie objawów lękowych w różnych stopniu nasilenia. U 45% ankietowanych sumaryczny wynik wynosił ≥10 punktów, wskazując na cechy zespołu lęku uogólnionego. Wartości punktowe u kobiet były znamiennie wyższe niż u mężczyzn. Miejsce zamieszkania, stan cywilny oraz rodzaj wykonywanej pracy nie miał istotnego statystycznie wpływu na poziom lęku.

Wnioski:
Wnioski: Pandemia COVID-19 w znaczący sposób wpłynęła na kondycję psychiczną Polaków, powodując wzrost poczucia lęku, strach oraz obawę o przyszłość. 71% ankietowanych w różnym stopniu wykazuje natężenie lęku, przy czym 44% respondentów uzyskało wynik co najmniej 10 punktów w skali GAD-7 wskazujący na występowanie cech zespołu lęku uogólnionego. Istnieje wielka potrzeba wsparcia psychicznego Polaków w dobie pandemii COVID-19.