Celem pracy było dokonanie przeglądu badań oceniających właściwości farmakodynamiczne selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), jak i bezpieczeństwa ich stosowania. SSRI u pacjentów <18r.ż. odznaczają się niekiedy odmiennością parametrów farmakokinetycznych w porównaniu do osób dorosłych, co ma istotny pływ na ich skuteczność i tolerancję. Stężenie fluoksetyny, fluwoksaminy czy paroksetyny jest około 2x większe u dzieci w porównaniu do młodzieży i dorosłych co powinno być uwzględnione na etapie zarówno wprowadzania leku jak i ustalania dawek docelowych. W przypadku istotnych problemów z doborem leku i/lub dawki leku w związku z niezadowalającą skutecznością i/lub tolerancją u pacjenta <18r.ż. bardzo istotne znaczenie może mieć zbadanie polimorfizmu dominującego dla metabolizmu danego leku izoenzymu, dotyczy to zwłaszcza CYP2C19 w przypadku leczenia escitalopramem, a w mniejszym stopniu w trakcie leczenia sertraliną oraz CYP2D6 w przypadku stosowania fluoksetyny lub paroksetyny. Leki z grupy SSRI są na ogół dobrze tolerowane u pacjentów w wieku poniżej18 r.ż. a większość działań niepożądanych (TEAE) w trakcie leczenia ma nasilenie łagodne lub umiarkowane. W większości RCT oceniających skuteczność SSRI w leczeniu depresji u pacjentów w wieku <18r.ż. wskaźniki nasilenia lub wystąpienia myśli samobójczych w trakcie obserwacji są porównywalne do placebo, próby samobójcze są zjawiskiem rzadkim, a pojedyncze przypadki, występują tak w grupach aktywnego leczenia jak i w ramieniu placebo. Nie wykazano istotnie statystycznie zwiększonego ryzyka dla LPD (w tym wszystkich SSRI) lub psychoterapii czy też kombinacji LPD z psychoterapią (poza wenlafaksyną). Jedynie terapia wenlafaksyną wiązała się ze zwiększonym w porównaniu do placebo ryzykiem wystąpienia zachowań i/lub ideacji samobójczych w terapii krótkoterminowej.