Cel pracy:
Celem badania była weryfikacja nastepujących hipotez: 1. Czy kobiety, które przeszły chirurgiczne leczenie raka piersi różnią się od zdrowych kobiet sposobem doświadczania własnego ciała (Ja cielesne)? 2. Czy technika chirurgiczna (mastektomia vs zabieg oszczędzający pierś) różnicuje grupę operowanych kobiet pod względem doświadczanie ciała po operacji? 3. Czy zmienne demograficzne, BMI, rozmiar biustu i ocena blizny różnicują grupę badanych kobiet pod względem doświadczenia cielesności po operacji?

Metoda:
W celu zbadania sposobu doświadczania swojego ciała przez kobiety po operacji piersi zastosowano Kwestionariusz Ja cielesne (J-C) autorstwa Beaty Miruckiej (2005). Analizie poddano wyniki kwestionariusza uzyskane od 50 kobiet. Wyniki porównano z grupą kontrolną kobiet zdrowych. Analizę statystyczną przeprowadzono z zastosowaniem pakietu IBM SPSS Statistics, wersja 24, z jednoczynnikową analizą wariancji (ANOVA).

Wyniki:
Istotne różnice uzyskano pomiędzy całą grupą kobiet po operacji piersi, niezależnie od techniki operacyjnej i grupą kontrolną w trzech aspektach kwestionariusza J-C: akceptacja ciała, manifestowanie kobiecości i doświadczanie intymności.

Wnioski:
Operacyjne leczenie raka piersi pozostaje w istotnym związku ze sposobem przeżywania swojego ciała, wyrażonym w trzech wymiarach Ja cielesnego badanych kobiet.