Zatorowość płucna (ZP) wraz z zakrzepicą żył głębokich tworzą żylną chorobę zakrzepowo-zatorową (ŻChZZ), która jest trzecią co do częstości występowania chorobą układu krążenia. ZP to jeden z częstszych stanów kardiologicznych związanych z bezpośrednim zagrożeniem życia, a niewłaściwie leczona obarczona jest śmiertelnością sięgającą 30%. Osoby z zaburzeniami psychicznymi mają wyższe ryzyko zakrzepowo-zatorowe w porównaniu z populacją ogólną, a ZP jest częstym zjawiskiem w tej grupie pacjentów. Wynika to przede wszystkim z występowania dodatkowych czynników ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanych z objawami chorób psychicznych oraz ich leczeniem. Skale rekomendowane do szacowania ryzyka ŻChZZ nie uwzględniają czynników specyficznych dla tej grupy chorych. W artykule omówiono mechanizmy aktywacji elementów triady Virchowa przez objawy zaburzeń psychicznych: psychotyczne, lękowe, depresyjne i katatoniczne. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanego ze stosowaniem przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia czterokończynowego. Podsumowano dotychczasowe dane na temat potencjału prozakrzepowego leków przeciwpsychotycznych i przeciwdepresyjnych oraz terapii elektrowstrząsowej. Opisano rekomendacje profilaktyki ZP w odniesieniu do pacjentów z zaburzeniami psychicznymi.