Cel pracy:
Celem badań było ustalenie związku między poznawczym przetwarzaniem traumy a wtórnym stresem traumatycznym (STS) u profesjonalistów pracujących z osobami po traumatycznych przeżyciach.

Metoda:
Analizie poddano wyniki uzyskane od 500 osób reprezentujących pięć grup zawodowych (terapeutów, ratowników medycznych, pielęgniarek, pracowników socjalnych i kuratorów sądowych). Więcej było wśród nich kobiet (76,4%) niż mężczyzn (23,6%). Średni wiek badanych to 44,09 lat (SD = 9,85). W badaniu wykorzystano dwa standardowe narzędzia pomiarowe, tj. Inwentarz Wtórnego Stresu Traumatycznego (STSI) oraz Skalę Przetwarzania Poznawczego Traumy (CPOTS), pozwalającą na ocenę pięciu strategii zaradczych (pozytywna restrukturyzacja poznawcza, porównanie w dół, rozwiązanie/akceptacja, zaprzeczenie, żal ) oraz ankietę opracowaną na potrzeby badania.

Wyniki:
Uzyskane rezultaty wykazały, że personel medyczny, w tym ratownicy medyczni i pielęgniarki, wykazywał największe nasilenie STS, a terapeuci – najniższe. Objawy wtórnego stresu wiążą się głównie z negatywnymi strategiami radzenia sobie, takimi jak żal i zaprzeczanie, które także pełnią rolę predykcyjną dla STS.

Wnioski:
Istnieje potrzeba zapewnienia pomocy psychologicznej profesjonalistom pracującym z osobami po traumatycznych przeżyciach, zwłaszcza personelowi medycznemu.