Cel pracy:
Celem badań było określenie roli jedzenia emocjonalnego oraz wskaźnika masy ciała (BMI) w relacji między pragnieniem konsumpcji czekolady a unikaniem sytuacji społecznych związanych z jedzeniem i ekspozycją ciała u kobiet z prawidłową masą ciała.Testowano efekt bezpośredni, pośredni i buforowy oraz model moderowanej mediacji.

Metoda:
Badaniem objęto 311 kobiet. Średnia wieku wyniosła 25,56 lat (SD = 8,99), zaś wskaźnik BMI równy był 23,19 kg/m2 (SD = 5,05). W badaniu wykorzystano Three-Factor Eating Questionnaire, Kwestionariusz Postaw wobec Czekolady oraz Body Image Avoidance Questionnaire.

Wyniki:
Uzyskane rezultaty pokazują, że pomiędzy jedzeniem emocjonalnym a wskaźnikiem BMI oraz unikaniem sytuacji społecznych związanych z jedzeniem i ekspozycją ciała istnieje słaby dodatni związek. Natomiast silny dodatni związek obserwuje się w odniesieniu do relacji pomiędzy jedzeniem emocjonalnym a pragnieniem spożycia czekolady. Jedzenie emocjonalne jest również istotnym całkowitym mediatorem związku między unikaniem sytuacji społecznych związanych z jedzeniem i ekspozycją ciała a pragnieniem spożycia czekolady. Natomiast, nie moderuje związku między tymi zmiennymi.

Wnioski:
Prezentowane wyniki dowodzą, że jedzenie emocjonalne istotnie wiąże się z wskaźnikiem BMI, postawami wobec czekolady i własnego ciała u badanych kobiet z prawidłową masą ciała. Ważnym elementem jest również sam wskaźnik BMI, który wchodzi w interakcję ze stosunkiem wobec własnego ciała oraz jedzenia. Uzyskane wyniki badań dają podstawę, aby wnioskować, że jedzenie emocjonalne oraz wskaźnik masy ciała są znaczącymi elementami, na które należy zwrócić uwagę w zmianie nawyków żywieniowych oraz pracy nad akceptacją własnego ciała.