Specyficzność i znak afektywny wspomnień autobiograficznych u osób z zaburzeniami depresyjnymi oraz zespołem uzależnienia od alkoholu
Więcej
Ukryj
1
Klinika Psychiatrii Dorosłych, Katedra Psychiatrii, Gdański Uniwersytet Medyczny
Kierownik: prof. dr hab. Wiesław Cubała
2
Wydział Nauk o Zdrowiu, Akademia Pomorska w Słupsku, Słupsk, Polska
Kierownik: dr hab. Przemysław Kowiański
Klinika Psychiatrii Dorosłych, Katedra Psychiatrii, Gdański Uniwersytet Medyczny
Kierownik: prof. dr hab. Wiesław Cubała
3
Katedra i Klinika Gastroenterologii i Hepatologii, Gdański Uniwersytet Medyczny
Kierownik: dr hab. med. Krystian Adrych, prof. uczelni
4
Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. Stanisława Kryzana w Starogardzie Gdańskim
Dyrektor Szpitala: lek. med. Jacek Bielan
Data nadesłania: 19-09-2020
Data ostatniej rewizji: 21-11-2020
Data akceptacji: 23-11-2020
Data publikacji online: 30-04-2022
Data publikacji: 30-04-2022
Autor do korespondencji
Anna Maria Rybak-Korneluk
Klinika Psychiatrii Dorosłych, Katedra Psychiatrii, Gdański Uniwersytet Medyczny
Kierownik: prof. dr hab. Wiesław Cubała
Psychiatr Pol 2022;56(2):323-338
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Zaburzenia psychiczne mogą zakłócać Pamięć Autobiograficzną (PA). Przykładem są nadmiernie generalne wspomnienia tj. pozbawione detali wspomnienia o uogólnionym i semantycznym charakterze. Głównym celem badania była ocena funkcjonowania PA u pacjentów z epizodem depresji (DEP) i zespołem zależności alkoholowej (ALK).
Metoda:
Badanie porównało dwie grupy badane: hospitalizowanych pacjentów z DEP i ALK (grupy badane) oraz dwie grupy kontrolne: osoby hospitalizowane z powodu chorób gastroenterologicznych (CON) i zdrowe (PAN) (N = 39 dla każdej; średnia wieku: 46,0 ± 13,6, brak różnic).
Testem Pamięci Autobiograficznej sprawdzono specyficzność PA. Uczestnicy ocenili wspomnienia pod względem wyrazistości, intensywności i znaku afektywnego.
Wyniki:
Grupy badane przywołały mniej specyficznych wspomnień niż kontrolne (p < ,001 dla: wszystkich, pozytywnych i negatywnych słów bodźcowych), z najniższymi wynikami w DEP. Grupy kliniczne przywołały również więcej negatywnych i mniej pozytywnych wspomnień (p < ,001) niż kontrolne; z deficytem pozytywnych wspomnień w DEP i nadmiarem negatywnych w ALK.
Analiza odpowiedzi niespecyficznych ujawniła, że grupa ALK przywoływała więcej wspomnień „rozszerzonych” niż CON (p < ,005) i „kategorycznych” niż grupy kontrolne (p < ,05). Grupa DEP przywoływała więcej „skojarzeń semantycznych” niż PAN (p < ,001).
Wnioski:
Wyniki potwierdziły obecność NGW w grupach klinicznych. ZZA zakłóca mechanizm generowania wspomnień specyficznych w mniejszym stopniu niż zaburzenia nastroju. Ponadto osoby z grup klinicznych oceniają swoją przeszłość bardziej pesymistycznie niż z grup kontrolnych. Wzorzec wyników obejmuje zmniejszoną liczbę wspomnień pozytywnych u osób z epizodem depresji, a prawdopodobnie zwiększoną negatywnych – u osób z ALK.