Cel:
Trichotillomania to brak kontroli nad przymusem wyrywania własnych włosów. Choroba ta dotyczy ok. 1% populacji. W 20% przypadków wyrywaniu włosów towarzyszy ich połykanie - trichofagia. U 30% pacjentów z trichofagią na skutek gromadzenia się włosów w przewodzie pokarmowym dochodzi do tworzenia trichobezoaru.

Metoda:
W latach 2008-2014 operowano 3 pacjentki z powodu trichobezoaru. U jednej z operowanych pacjentek rozpoznano wcześniej trichotillomanię. U wszystkich pacjentek badanie USG i RTG jamy brzusznej wykazało obecność guza w żołądku. W TK jamy brzusznej wykonanym u dwóch pacjentek rozpoznano trichobezoar.

Wyniki:
Bezoary były usunięte z żołądka podczas laparotomii z nacięciem żołądka a w jednym przypadku – zespół Roszpunki – również z jelita cienkiego. Po zakończeniu leczenia chirurgicznego przekazano pacjentki pod opiekę psychiatry.

Wnioski:
Problemem pozostaje kontrola pooperacyjna pacjentów z trichobezoarem, a także pozostałych pacjentów z trichotillomanią pod kątem gromadzenia się włosów w przewodzie pokarmowym. Zaproponowano schemat kontroli endoskopowej pacjentów w 6, 12, i 24 miesiącu po operacji oraz u pacjentów z rozpoznaną trichotillomanią.