Streszczenie: Współczesne piśmiennictwo nie zajmuje jednoznacznego stanowiska w kwestii rozstrzygania w temacie odpowiedzialności cywilnej i karnej u osób z rozpoznanymi zaburzeniami uprawiania hazardu, tym bardziej przy podejrzeniu współwystępowania lub interferencji z innymi chorobami psychicznymi. Przykładem trudności diagnostycznych jest obraz kliniczny pacjentki z zaburzeniami uprawiania hazardu, która była opiniowana sądowo-psychiatrycznie pod kątem oceny podejmowania świadomych (i swobodnych) decyzji w odniesieniu do zawierania licznych umów cywilno-prawnych (głównie finansowych). Pacjentka była uprzednio 5-krotnie badana przez biegłych psychiatrów, którzy w 4 opiniach stawiali rozpoznanie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, w tym raz pod postacią z zaburzeń z szybką zmianą faz. W oparciu o aktualny stan wiedzy o relacjach między zaburzeniami uprawiania hazardu a zaburzeniami nastroju nie potwierdzono rozpoznania choroby afektywnej dwubiegunowej. Trudności diagnostyczne, wynikają zarówno z nieprzejrzystości diagnostycznej, jak i niepewnych informacji wynikających z wywiadu, jakie pojawiły się w analizowanym przypadku i wskazują na potrzebę wielopłaszczyznowej oceny klinicznej osób opiniowanych z podejrzeniem zaburzeń nastroju i nałogów behawioralnych.