Cel pracy:
Ocena stanu psychicznego pacjentów z cukrzycą typu 1 - poziomu lęku, stresu oraz ogólnego stanu zdrowia psychicznego w stresujących warunkach pandemii. Ponadto sprawdzono czy reakcja stresowa na pandemię w grupie T1DM różni się od reakcji w grupie kontrolnej badanej w tym samym czasie lockdownu. Jest to pierwsze badanie, które dotyczy tych pytań w populacji chorych na cukrzycę typu 1 w Polsce.

Metoda:
Do wszystkich pacjentów z T1DM znajdujących się pod opieką poradni diabetologicznej została wysłana wiadomość e-mail z informacją o możliwości konsultacji on-line z psychologiem / psychiatrą, z załączonym zestawem testów psychologicznych. W badaniu uwzględniono 49 pacjentów z T1DM, którzy odpowiedzieli na e-mail w ciągu pierwszego miesiąca i wyrazili zgodę na udział w badaniu. 38 osób z grupy kontrolnej rekrutowano losowo. Każda z osób wypełniła zestaw narzędzi badających poziom lęku stresu, styl radzenia sobie ze stresem i ogólny poziom psychopatologii.

Wyniki:
W obu grupach poziom stresu był wyższy niż typowy dla populacji ogólnej w sytuacji bez działania stresora. Pacjenci z T1DM chorujący od ponad 10 lat częściej radzą sobie ze stresem poprzez zadaniowe podejście do sytuacji. Pacjenci, którzy chorują krócej, stosują strategię unikania. Kobiety z T1DM w pierwszej fazie pandemii częściej stosowały strategie unikania, szukały kontaktów z innymi, starały się odwrócić uwagę od kwestii związanych z pandemią. Pacjenci z cukrzycą i zaburzeniami psychicznymi reagują bardziej lękowo, a tym samym wymagają szczególnej troski w zakresie radzenia sobie z cukrzycą w sytuacji zagrożenia.

Wnioski:
W sytuacji stresu jakim jest pandemia pacjenci chorujący na T1DM wymagają optymalizacji leczenia i współpracy specjalistów z zakresu diabetologii i psychologii/psychiatrii.