Cel pracy:
ocena występowania niekorzystnych interakcji leków psychotropowych z preparatami ziołowymi (PZ) tj. lekami roślinnymi oraz suplementami diety , które zawierają wyciągi roślinne.

Metoda:
Analiza 147 przypadków wystąpienia objawów niepożądanych, o obrazie klinicznym wskazującym w stopniu prawdopodobnym lub pewnym, że były one skutkiem dołączenia PZ do stosowanej farmakoterapii, której istotną częścią były leki psychotropowe.

Wyniki:
Najczęściej spotykanym skutkiem interakcji leków przeciwdepresyjnych z grupy SSRI lub SNRI z PZ były powikłania krwotoczne, wynikające z dołączenia miłorzębu japońskiego (27,45% wszystkich powikłań w tej podgrupie). Kolejnym częstym powikłaniem był zespół serotoninowy (ZS) (11,8%), pojawiający się w trakcie stosowania żeńszenia (jeden przypadek ZS wystąpił po dołączeniu bacopa). W grupie leków przeciwpsychotycznych największą ilość interakcji stwierdzono w przypadku haloperidolu, a spośród PZ największa ilość powikłań (29.8%) wiązała się z zastosowaniem żeńszenia (w tym 6 przypadków komorowych zaburzeń rytmu w połączeniu z haloperidolem), ostropestu plamistego (w tym 7 przypadków zapalenia trzustki w połączeniu z haloperidolem lub risperidonem oraz 1 przypadek hepatotoksyczności po dołączeniu do aripiprazolu) i różańca górskiego. W grupie leków nasennych i uspokajających najczęściej notowano interakcje z żeńszeniem, głównie w postaci nasileni działania sedatywnego, zaburzeń poznawczych i świadomości. W 132 przypadkach odstawienie preparatu roślinnego spowodowało zmniejszenie nasilenia opisywanych objawów niepożądanych lub ich całkowite ustąpienie.

Wnioski:
PZ (zwłaszcza z żeńszenia , różeńca górskiego, miłorzębu japońskiego, ostropestu) obarczone są znaczącym ryzykiem interakcji farmakokinetycznych i farmakodynamicznych z lekami psychotropowymi. Ze względu na wynikające z tego powikłania i działania niepożądane, każda decyzja dotycząca dołączenia preparatu ziołowego powinna być poprzedzona szczegółową analizą bezpieczeństwa oraz bilansu korzyści i ryzyka.