Cel pracy::
Celem pracy była ocena bezpieczeństwa i skuteczności przezskórnej stymulacji nerwu błędnego (taVNS) jako metody dodanej do standardowej farmakoterapii w grupie pacjentów z depresją lekooporną.

Materiał i metody:
Prezentujemy wyniki badania pilotażowego obejmującego wykorzystanie dostępnych na rynku przezskórnych stymulatorów nerwu błędnego. Dzięki zewnętrznemu, nieinwazyjnemu charakterowi rozwiązania, pacjent unika możliwych powikłań interwencji chirurgicznej. taVNS jest stosunkowo nową, nieinwazyjną metodą VNS, której działanie wynika z tego, że na powierzchni ucha jest umiejscowiona uszna gałąź nerwu błędnego. Grupa pilotażowa składała się z 5 pacjentów cierpiących na depresję lekooporną. U wszystkich pacjentów rozpoznano depresję o nasileniu ciężkim, pomimo co najmniej 2 pełnych kuracji lekiem przeciwdepresyjnym w odpowiedniej dawce nie wystąpiła u nich reakcja na leczenie. Zakładany czas obserwacji wynosił 12 tygodni. Czas trwania stymulacji wynosił 4 godziny dziennie, podzielone na 2 sesje dziennie. Stan psychiczny oceniano podczas badania z wykorzystaniem Skali Oceny Depresji Hamiltona (HAMD-17) i Sali Ogólnego Wrażenia Klinicznego (CGI).

Wyniki:
W 2 przypadkach zaobserwowano znaczącą poprawę stanu psychicznego (istotne zmniejszenie punktacji w skalach, poprawę nastroju i napędu, zmniejszenie lęku). W 3 przypadkach pacjenci zrezygnowali z badania z powodu trudności w obsłudze urządzenia.

Wnioski:
Stymulacja nerwu błędnego może stanowić istotny postęp w terapii przewlekłych i opornych na leczenie zaburzeń depresyjnych. Przezskórna stymulacja wydaje się bezpieczniejszą alternatywą dla wcześniej stosowanych metod wymagających chirurgicznego wszczepienia stymulatora. Wyniki leczenia można zaobserwować po kilku tygodniach lub nawet kilku miesiącach terapii. Ze względu na możliwe długoterminowe korzyści i działania niepożądane związane ze stymulacją taVNS konieczne są dalsze badania kliniczne w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa tej metody.