Cel pracy:
Celem badania była ocena samopoczucia pracowników korporacyjnych i czy ono uległo zmianie od początku pierwszej fali COVID-19 (marzec) do rozwoju drugiej fali zachorowań (październik). Istotą pracy było oszacowanie ryzyka wystąpienia objawów depresyjnych w badanej populacji.

Metoda:
W badaniu udział wzięło 250 pracowników korporacyjnych z branży IT. Badanie przeprowadzone zostało z użyciem kwestionariusza WHO-5 i testu Becka. Istotność statystyczną określano za pomocą testu Wilcoxona (p=0,05).

Wyniki:
W pierwszym etapie badań średnie samopoczucie respondentów ocenione zostało na 20,2 punktów (80,8%), co oznacza samopoczucie na poziomie umiarkowanym. Zaobserwowano, że średnie samopoczucie gorsze było w grupie kobiet (18,4 punktów) niż wśród mężczyzn (22,0 punkty). W ostatnim etapie badań respondenci oceniali swoje samopoczucie jako złe (11 punktów) – poziom zły samopoczucia (10,0 punktów u kobiet i 12,0 punktów u mężczyzn). Stwierdzono, że w etapie październikowym odsetek osób z łagodną i umiarkowaną depresją jest wyższy niż w etapie marcowym.

Wnioski:
Na tej podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że COVID-19 i związane z nim restrykcje wpłynęły negatywnie na kondycję psychiczną badanych.