Cel pracy:
Badanie miało na celu określenie częstości występowania pica wśród polskich nastolatków w wieku 15-19 lat, zidentyfikowanie najczęściej spożywanych niejadalnych substancji oraz niezależnych czynników zwiększających ryzyko picy.

Metoda:
W badaniu udział wzięło 1696 uczniów szkół średnich z całej Polski. Zastosowano wielokrotny losowy dobór próby. W badaniu wykorzystano trzyczęściowy kwestionariusz własnego autorstwa, który zawierał pytania metrykalne, pytania diagnostyczne dla zaburzenia pica oraz ocenę wybranych aspektów stanu psychicznego. Oceniano zależności pomiędzy wybranymi zmiennymi (np. miejscem zamieszkania, poziomem aktywności fizycznej, posiadaniem rodzeństwa czy poziomem wykształcenia rodziców), charakterystyką innych zaburzeń odżywiania oraz spożywaniem alkoholu. Przed przeprowadzeniem badania ankietę zwalidowano.

Wyniki:
3,2% badanych jadło skrobię w postaci surowej mąki, papieru lub chusteczek higienicznych, 5,7% zjadało wydzielinę z nosa, a 0,2% cząstki szkła. 1,5% respondentów wymagało wizyty u specjalisty z powodu zjedzenia substancji nieodżywczej. 10% respondentów określiło nasilenie stresu rodzinnego powyżej 90. percentyla, podobnie 9,4% respondentów określiło wysokie nasilenie stresu szkolnego. 37,1% badanych dokonywało samookaleczeń.

Wnioski:
Kryteria diagnostyczne pica spełniało 5,7% badanych. Najczęstszymi substancjami nieodżywczymi spożywanymi przez respondentów były: wydzielina z nosa, surowa skrobia i włosy. Niezależne czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia pica obejmowały mieszkanie w mieście, obecność zachowań autoagresywnych, obecność myśli samobójczych i wysoki poziom stresu w szkole.