Cel pracy:
Nadal istnieje zapotrzebowanie na nowe, efektywne biologiczne interwencje terapeutyczne w epizodach depresyjnych i zaburzeniu depresyjnym nawracającym. Krioterapia ogólnoustrojowa (WBC), będąca formą stymulacji ogólnoustrojowej temperaturami kriogenicznymi, jest coraz częściej stosowaną metodą leczniczą w schorzeniach neurologicznych oraz w reumatologii. Badanie miało na celu określenie skuteczności krioterapii ogólnoustrojowej jako augmentacji leczenia epizodu depresyjnego.

Metoda:
Do badania obserwacyjnego zrekrutowano 30 dorosłych pacjentów leczonych ambulatoryjnie z powodu epizodu depresyjnego. 21 osób (17 kobiet, 81%) ze średnią wieku 46,1 (±16,7) lat ukończyło badanie. Do określenia nasilenia objawów depresyjnych u badanych użyto Skali Depresji Hamiltona oraz Inwentarza Depresji Becka. Jakość życia oceniano WHOQoL-Bref a poziom anhedonii skalą SHAPS. W okresie 2 tygodni przeprowadzono 10 dwuminutowych sesji ekspozycji na skrajnie niskie temperatury (od -110 do -135 stopni Celsjusza).

Wyniki:
Po cyklu kriostymulacji ogólnoustrojowej stwierdzono znaczącą poprawę w postaci redukcji ogólnej punktacji w skalach oceniających objawy depresyjne HDRS między T1 (16,94±4,3) i T4 (4,50±4,2) (p<0.00001) oraz BDI (T1: 13,48±4,6; T4: 6,14±6.7, p<0,03), nasilenie anhedonii w skali SHAPS (p=0,011), oraz wyższe wyniki w skali jakości życia w domenach: poczucie zdrowia fizycznego (p=0,024), poczucie zdrowia psychicznego (p=0,016) oraz w domenie środowiskowej (p=0,003). Zauważono istotny wzrost samodzielnie ocenianego samopoczucia przy użyciu skali VAS przed i po przebytych zabiegach (p<0,00001). Nie stwierdzono wpływu krioterapii ogólnoustrojowej na zmianę poziomu cytokin, NO, hsCRP, OB oraz TAS we krwi uczestników przed i po zakończeniu cyklu krioterapii (p>0,05).

Wnioski:
Krioterapia ogólnoustrojowa okazała się efektywną, bezpieczną oraz dobrze tolerowaną dodatkową interwencją terapeutyczną wśród pacjentów z epizodem depresyjnym. Dalsze randomizowane badania z grupą kontrolną powinny zostać przeprowadzone.