Cel:
Poczucie winy to częsty problem pacjentów z PTSD, lecz dopiero w obecnej wersji DSM-5 znalazło odzwierciedlenie w kryteriach diagnostycznych. Poznawcza konceptualizacja zaproponowana przez Kubanyego została odzwierciedlona w narzędziu do oceny związanego z traumą poczucia winy –TRGI. Celem artykułu jest prezentacja właściwości psychometrycznych polskiej adaptacji inwentarza – TRGI-PL.

Metoda:
Badaniem TRGI-PL objęto 280 uczestników wypadków komunikacyjnych (147 kobiet, 133 mężczyzn w wieku od 18 to 80 lat (M=34,93; SD=13,71), w okresie od jednego do 24 miesięcy po wypadku (M=10,18, SD=6,23). Walidacja narzędzia TRGI-PL polegała na zbadaniu struktury czynnikowej oraz określeniu trafności teoretycznej pomiaru - porównaniu emocjonalnych i poznawczych składowych poczucia winy badanych przez TRGI-PL z nasileniem objawów PTSD (mierzonych PTSD-K), przekonaniami potraumatycznymi (PTCI), nasileniem emocji negatywnych, oraz oceną sprawstwa wypadku przez sąd i subiektywną akceptacją tej oceny przez osobę badaną.

Wyniki:
Wskaźniki dopasowania modelu zakładającego czteroczynnikową strukturę poczucia winy (1) Dystres; (2) Możliwość Przewidzenia i Zapobieżenia Wydarzeniu/ Odpowiedzialność; (3) Brak Usprawiedliwienia dla Własnych Zachowań; (4) Potępienie Własnych Czynów) są zadowalające (Satorra-Bentler chi2=518,62; df=203, p<0,01, RMSEA=0,079, CFI=0,96, GFI=0,97) i odpowiadają uzyskiwanym w badaniach nad oryginalną wersją językową. Uzyskane wyniki wskazują też na porównywalną z wersją oryginalną rzetelność i trafność teoretyczną pomiaru TRGI-PL.

Wnioski:
Własności psychometryczne TRGI-PL są porównywalne z narzędziem oryginalnym w ocenie poczucia winy jako wielowymiarowego konstruktu obejmującego składowe emocjonalne i poznawcze. Polska adaptacja – TRGI-PL może być użytecznym narzędziem do badania poczucia winy występującego u osób po traumatycznych doświadczeniach, planowania interwencji terapeutycznych i monitorowania przebiegu terapii.