Leki przeciwpsychotyczne o przedłużonym działaniu (LAI) są cenną alternatywą w leczeniu zaburzeń psychotycznych, głównie schizofrenii. Zapewniają bardziej stabilny poziom leku, poprawiają współpracę w leczeniu, zwiększają szanse na dobra i trwałą poprawę. Ich stosowanie zmniejsza także niepokój otoczenia chorego o to czy pacjent stosuje się do zaleceń lekarskich. Uważa się, że wahania poziomu leku nie sprzyjają utrzymaniu długotrwałej poprawy klinicznej, a więc zwiększają ryzyko pogorszenia stanu zdrowia pacjenta, w tym nawrotu psychozy lub ryzyka hospitalizacji, zwiększają ryzyko występowania uciążliwych dla chorego objawów ubocznych. Mylne jest dość powszechne przekonanie, że LAI stosuje się jedynie dlatego, aby uniknąć złej współpracy chorego przy leczeniu przeciwpsychotycznym. Stosowanie LAI nie jest tylko i wyłącznie inną formą podawania leku przeciwpsychotycznego. Leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji i przedłużonym działaniu łączą korzyści wynikające z atypowości leku z korzyściami leków długodziałających. Omówiono cztery leki przeciwpsychotyczne II generacji stosowane w formie o przedłużonym działaniu: risperidon, olanzapinę, aripiprazol i paliperidon. Omówiono wskazania, zasady leczenia w tym praktyczne wskazówki stosowania tych leków, tolerancję oraz potencjalne interakcje tych leków.