Współwystępowanie uzależnienia od alkoholu z innymi zaburzeniami psychicznymi jest bardzo powszechne. Jest ono przyczyną znacznych trudności diagnostycznych i terapeutycznych. W systemach psychiatrycznej opieki zdrowotnej na całym świecie niewiele jest jak dotychczas programów terapeutycznych poświęconych tej grupie pacjentów. Liczba badań i opracowań dotyczących postępowania z pacjentami z podwójnym rozpoznaniem pozostaje ograniczona. Obecnie, wobec powszechności występowania podwójnego rozpoznania, zainteresowanie patogenezą i leczeniem współistniejącego z zaburzeniami psychicznymi uzależnienia od alkoholu znacznie wzrosło. W opracowaniu omówiono koncepcje patogenetyczne, a także zalecenia dotyczące postępowania, w tym farmakoterapii pacjentów z podwójnym rozpoznaniem. Opisano rolę zaburzeń w funkcjonowaniu osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej w patogenezie współwystępowania uzależnienia od alkoholu z zaburzeniami afektywnymi i lękowymi. Wszyscy badacze problemu dowodzą, iż jednoczasowe leczenie uzależnienia od alkoholu i współistniejących zaburzeń psychicznych znacznie zwiększa szansę na poprawę stanu pacjenta, a zaniechanie kompleksowego leczenia wręcz uniemożliwia zdrowienie. Omówiono metody leczenia farmakologicznego osób z podwójnym rozpoznaniem; przedstawiono najważniejsze leki stosowane w ograniczaniu spożywania alkoholu oraz w terapii współistniejących z uzależnieniem zaburzeń psychicznych.