ARTICLE
Zaburzenia mineralizacji kości jako powikłanie jadłowstrętu psychicznego – etiologia, rozpowszechnienie, przebieg i leczenie
Więcej
Ukryj
1
Klinika Psychiatrii Wieku Rozwojowego WUM
2
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych WUM
3
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii WUM
Data nadesłania: 31-05-2015
Data ostatniej rewizji: 31-08-2015
Data akceptacji: 02-09-2015
Data publikacji: 08-06-2016
Autor do korespondencji
Gabriela Wiesława Jagielska
Klinika Psychiatrii Wieku Rozwojowego, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Marszałkowska 24, 00-576 Warszawa, Polska
Psychiatr Pol 2016;50(3):509-520
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Początek jadłowstrętu psychicznego ( j.p.) przypada najczęściej na okres adolescencji, który jest kluczowy dla osiągnięcia szczytowej masy kostnej. Zaburzenia hormonalne (hipoestrogenizm, hiperkortyzolemia, obniżone wydzielanie dehydroepiandrosteronu, testosteronu, insulinopodobnego czynnika wzrostu) i niedożywienie związane są z głębokimi zaburzeniami metabolizmu kości. Densytometryczne wartości gęstości mineralnej kości (BMD) dla osteopenii i osteoporozy stwierdzano odpowiednio u 35-98% i 13-50% kobiet z j.p. Badania prospektywne wskazują na dalszy spadek BMD na początku realimentacji oraz kluczowe znaczenie wzrostu masy ciała i powrotu samoistnych miesiączek dla jej wzrostu. W związku z często występującym przewlekłym lub nawrotowym przebiegiem j.p. zaleca się wykonanie badania densytometrycznego u wszystkich kobiet chorujących na j.p. z zatrzymaniem miesiączki trwającym ok. 12 mies. Podejmowane są badania dotyczące leczenia farmakologicznego, zmierzające do ustalenia standardów postępowania w osteoporozie w j.p. Obiecujące wyniki, wskazujące na wzrost BMD, uzyskano w badaniach z zastosowaniem terapii fizjologicznymi dawkami estrogenów z sekwencyjnym podawaniem medroksyprogesteronu u nastolatek i terapii bisfosfonianami u dorosłych kobiet. Zalecane jest suplementowanie witaminy D oraz odpowiednia podaż wapnia w diecie. Konieczne są dalsze badania długoterminowe dotyczące skuteczności leczenia osteoporozy w zakresie możliwości wzrostu BMD i zmniejszenia ryzyka złamań osteoporotycznych.